به گزارش سلامت نیوز به نقل از هلث نیوز، این مطالعه که توسط دانشگاه بریتیش کلمبیا انجام شد و در ژورنال رسمی Neurology منتشر شد، این احتمال را افزایش می‌دهد که بیماری‌های روانی مانند افسردگی و اضطراب می‌توانند جزئی از مرحله پیش‌درومال مولتیپل اسکلروزیس (MS) باشند که با ترکیبی از علائم اولیه و سیگنال هایی که قبل از علائم مشخصه ام اس ظاهر می شوند.

به گفته نویسنده ارشد، هلن ترملت از UBC،مدت‌ها تصور می‌شد که ام‌اس تنها پس از تجربه بالینی مانند مشکلات بینایی، ظاهر می‌شود.

ام اس چیست؟

میلین، غلاف محافظی که از رشته های عصبی محافظت می کند؛ در بیماری ام اس، یک بیماری التهابی که ارتباط مغز را مختل می کند، توسط سیستم ایمنی مورد حمله قرار می گیرد. پزشکان اغلب برای شناسایی ام اس به دلیل علائم متعدد آن و این که با علائم سایر بیماری ها اشتباه گرفته می شوند، تلاش می کنند.

در نتیجه راه تشخیص برای بسیاری از افراد می تواند دشوار و غیرقابل پیش بینی باشد. برای تسهیل تشخیص زودهنگام و مدیریت بالقوه، ترملت و تیم او در تلاش بوده اند تا مراحل اولیه ام اس را بهتر توصیف کنند.

به خوبی شناخته شده است که برخی از بیماری ها، از جمله پارکینسون، دارای مراحل پرودرومال هستند که طی آن افراد سال ها قبل از شروع نقص حرکتی، علائمی مانند یبوست دارند.

او با گفتن این جمله ادامه می دهد:«تشخیص و درمان زودهنگام ام اس امکان پذیر خواهد بود که این شانس زیادی برای کند کردن پیشرفت بیماری و افزایش کیفیت زندگی افراد دارد.»

این مطالعه چگونه انجام شد؟

این مطالعه شامل 6863 بیمار ام اس در بریتیش کلمبیا بود که داده های سلامت آنها توسط محققان ارزیابی شد. در پنج سال قبل از اینکه بیماران علائم سنتی و پزشکی شناخته شده ام اس را نشان دهند، محققان فراوانی مشکلات سلامت روانی مانند افسردگی، اضطراب، اختلال دوقطبی و اسکیزوفرنی را بررسی کردند.

۳۱۸۶۵ بیمار بدون ام اس با این بیماران دارای ام اس مقایسه شدند. نتایج نشان داد که در 28٪ و 14.9٪، بیماران ام اس اختلالات روانی تقریباً دو برابر جمعیت عمومی داشتند.

بیماران مبتلا به ام اس اغلب از خدمات مراقبت های بهداشتی برای کنترل علائم مرتبط با سلامت روان، از جمله بستری شدن در بیمارستان، داروها، و ملاقات با پزشکان و روانپزشکان استفاده می کنند. تفاوت در میزان استفاده فرد از هر یک از این موارد، از پنج سال قبل از اینکه بیماری شروع بشود و خودش را نشان بدهد، افزایش داشته است.

آنیبال چرتکاف، نویسنده اول این مطالعه، این را توضیح داد:«میزان بیماری های روانی به طور پیوسته افزایش می یابد و در سال قبل از شروع ام اس به اوج خود رسیده است.»

چرتکاف می‌گوید: «در حالی که ما پیشنهاد نمی‌کنیم که این شرایط به تنهایی می‌توانند ام‌اس را پیش‌بینی کنند، ممکن است آن‌ها یک تکه از پازل پیش‌بینی ام‌اس و یک سیگنال بالقوه در ترکیب با عوامل دیگر باشند».

این تحقیق یافته‌های قبلی از گروه ترملت را گسترش می‌دهد و نشان می‌دهد که پیش‌روی ام اس ممکن است علائم دیگری مانند خستگی، مشکلات خواب، سندرم روده تحریک‌پذیر، کم‌خونی و درد را نیز شامل شود. شارون رومن که از 25 قبل مبتلا به ام اس شده است، معتقد است که بیماران از تعریف دقیق تر مرحله پرودرومال سود زیادی خواهند برد.

رومن گفت: «هرچه بهتر بتوانیم علائم و نشانه های اولیه ام اس را شناسایی کنیم، زودتر می توانیم آن را تشخیص دهیم و درمان کنیم. ما می توانیم با یک حمله گسترده که موجب بستری شدن در بیمارستان می شود، جلوگیری کنیم. زیان هایی که من تجربه کرده ام. درمان اولیه اگر به موقع استفاده شود، ممکن است به کند کردن پیشرفت بیماری کمک کند.»